Vanaf 1 mei ga ik op reis.
Voor het magazine 'Volzin' werd ik geïnterviewd over leven met angst (artikel). In het artikel vertel ik open over mijn periode in de kliniek voor angst en dwang afgelopen najaar en over mijn zoektocht naar meer vrijheid in en buiten mezelf. 'Angst' en 'vrijheid' liggen dicht bij elkaar voor mij. In periodes dat ik door veel angst ga, lijkt het vaak alsof ik geen keuzes heb. In het klein: ik kan vanavond echt niet bij vrienden gaan eten, te veel prikkels, geen optie. Wat groter: ik weet niet of het runnen van de yogaschool wel de juiste keuze is voor mij op dit moment, maar wat dan? Wie ben ik als ik niet eigenaar van een school ben of yogales geef? Dat is eng en het voelde het alsof ik geen keuze had.
De twijfel of ik op ik op dit moment actief wil zijn in de school en yogales wil geven heeft me langere tijd in een soort 'freeze' gehouden, in angst. Eén manier om erachter te komen wat bij mij past, wat mij voedt en wat ik fijn vind, is keer op keer dingen proberen, keuzes maken en nieuwe wegen bewandelen. Het is dus tijd om dat nu weer te doen. Ik ga naar het buitenland voor onbekende tijd. Een maand, een half jaar, een jaar? Fietsen? Hiken? Op een schapenboerderij in Schotland werken? Of op het strand liggen? Nieuwe 'projecten' aangaan? Community life oppakken? I don't know. Is dit een juiste beslissing? Een vlucht? Moedig? Een keuze vanuit het hart voor vrijheid of is het stiekem een keuze vanuit angst? Eerlijk: I don't know, misschien bestaat een 'juiste' beslissing niet.
Wat ik wel weet: dat ik een keuze heb en heb gemaakt, dat ik het eng vind en twijfel. Dat ik jullie ga missen. Dat ik Anne en de andere docenten ga missen. Dat ik dankbaar ben. Én dat een nieuw avontuur vol leven, inspiratie, ups en downs, levenslessen, plezier en ongemak voor me ligt.
Tot op of naast de mat, in of buiten de school.
Xxx Bas
Comments